โซเดียมขัณฑสกร | 6155-57-3

Sodium Saccharin ผลิตครั้งแรกในปี พ.ศ. 2422 โดย Constantin Fahlberg ซึ่งเป็นนักเคมีที่ทำงานเกี่ยวกับอนุพันธ์น้ำมันถ่านหินที่ Johns Hopkins Univers Sodium saccharin

ตลอดการวิจัยของเขา เขาบังเอิญค้นพบโซเดียมแซ็กคารินที่มีรสหวานเข้มข้น ในปีพ.ศ. 2427 ฟาห์ลเบิร์กได้ยื่นขอสิทธิบัตรในหลายประเทศในขณะที่เขาอธิบายวิธีการผลิตสารเคมีชนิดนี้ ซึ่งเขาเรียกว่าขัณฑสกร

เป็นผลึกสีขาวหรือมีพลัง ไม่มีกลิ่น หรือรสหวานเล็กน้อย ละลายน้ำได้ง่าย

ความหวานของมันหวานกว่าน้ำตาลประมาณ 500 เท่า

มีความคงตัวในคุณสมบัติทางเคมี ไม่มีการหมักและการเปลี่ยนสี

หากต้องการใช้เป็นสารให้ความหวานชนิดเดียวจะมีรสขมเล็กน้อย โดยปกติแนะนำให้ใช้ร่วมกับสารให้ความหวานหรือสารควบคุมความเป็นกรดอื่นๆ ซึ่งสามารถปกปิดรสขมได้ดี

ในบรรดาสารให้ความหวานทั้งหมดในตลาดปัจจุบัน Sodium Saccharin มีต้นทุนต่อหน่วยต่ำที่สุดโดยคำนวณจากหน่วยความหวาน

จนถึงขณะนี้ หลังจากใช้ในแหล่งอาหารมานานกว่า 100 ปี โซเดียมแซ็กคารินได้รับการพิสูจน์แล้วว่าปลอดภัยสำหรับการบริโภคของมนุษย์ภายในขีดจำกัดที่เหมาะสม

Sodium Saccharin ได้รับความนิยมอย่างแท้จริงในช่วงที่น้ำตาลขาดแคลนตลอดช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 แม้ว่า Sodium Saccharin จะเปิดตัวสู่สาธารณะไม่นานหลังจากที่ Sodium Saccharins กลายเป็นสารให้ความหวานในอาหารก็ตาม โซเดียมแซ็กคารินได้รับความนิยมมากขึ้นตลอดช่วงทศวรรษ 1960 และ 1970 ผู้อดอาหารโซเดียมแซ็กคารินเนื่องจากโซเดียมแซ็กคารินเป็นสารให้ความหวานที่ปราศจากแคลอรี่และคอเลสเตอรอล โซเดียมแซ็กคารินมักพบในร้านอาหารและร้านขายของชำในถุงสีชมพูภายใต้แบรนด์ยอดนิยม "SweetN Low" เครื่องดื่มหลายชนิดมีรสหวาน Sodium saccharin ซึ่งได้รับความนิยมมากที่สุดคือ Coca-Cola ซึ่งเปิดตัวในปี 1963 ในรูปแบบน้ำอัดลมไดเอทโคล่า