ยูริดีน | 58-96-8

Uridine เป็นนิวคลีโอไซด์ชนิดไพริมิดีนที่ทำหน้าที่เป็นตัวสร้างพื้นฐานสำหรับ RNA (กรดไรโบนิวคลีอิก) ซึ่งเป็นหนึ่งในกรดนิวคลีอิกหลักสองชนิดที่จำเป็นสำหรับการจัดเก็บและการถ่ายทอดข้อมูลทางพันธุกรรมในเซลล์

โครงสร้างทางเคมี: Uridine ประกอบด้วย uracil ฐาน pyrimidine ที่ติดอยู่กับน้ำตาลไรโบสห้าคาร์บอนผ่านพันธะβ-N1-glycosidic

บทบาททางชีวภาพ:

RNA Building Block: ยูริดีนเป็นส่วนประกอบสำคัญของ RNA โดยทำหน้าที่เป็นกระดูกสันหลังของโมเลกุล RNA ควบคู่ไปกับนิวคลีโอไซด์อื่นๆ เช่น อะดีโนซีน กัวโนซีน และไซติดีน

Messenger RNA (mRNA): ใน mRNA สารตกค้างของยูริดีนจะเข้ารหัสข้อมูลทางพันธุกรรมในระหว่างการถอดรหัส โดยนำคำสั่งจาก DNA ไปยังกลไกการสังเคราะห์โปรตีนในเซลล์

ถ่ายโอน RNA (tRNA): Uridine ยังมีโมเลกุล intRNA ซึ่งมีส่วนร่วมในกระบวนการแปลโดยจดจำโคดอนเฉพาะและส่งกรดอะมิโนที่เกี่ยวข้องไปยังไรโบโซม

การเผาผลาญ: Uridine สามารถสังเคราะห์ได้ ใหม่ ภายในเซลล์หรือได้รับจากแหล่งอาหาร ผลิตขึ้นโดยการเปลี่ยนเอนไซม์ของ orotidine monophosphate (OMP) หรือ uridine monoฟอสเฟต (UMP) ในวิถีการสังเคราะห์ไพริมิดีน

ความสำคัญทางสรีรวิทยา:

สารตั้งต้นของสารสื่อประสาท: Uridine มีบทบาทในการทำงานของสมองและการพัฒนา เป็นสารตั้งต้นสำหรับการสังเคราะห์ฟอสโฟไลปิดในสมอง รวมถึงฟอสฟาติดิลโคลีน ซึ่งจำเป็นต่อความสมบูรณ์ของเยื่อหุ้มเซลล์ประสาทและการส่งสัญญาณของสารสื่อประสาท

ผลกระทบต่อการป้องกันระบบประสาท: Uridine ได้รับการศึกษาถึงคุณสมบัติในการป้องกันระบบประสาทที่มีศักยภาพ และความสามารถในการเสริมการทำงานของซินแนปติกและความเป็นพลาสติกของเส้นประสาท

ศักยภาพในการรักษา:

ยูริดีนและอนุพันธ์ของมันได้รับการตรวจสอบเพื่อใช้ในการรักษาความผิดปกติทางระบบประสาท รวมถึงโรคอัลไซเมอร์และความผิดปกติทางอารมณ์

มีการสำรวจการเสริมยูริดีนเป็นกลยุทธ์เพื่อสนับสนุนการทำงานทางปัญญา และบรรเทาอาการที่เกี่ยวข้องกับโรคทางระบบประสาท.

แหล่งอาหาร: ยูริดีนพบได้ตามธรรมชาติในอาหารหลายชนิด รวมถึงเนื้อสัตว์ ปลา ผัก และผลิตภัณฑ์จากนม